صرفه به مقیاس یا مزیت مقیاس مفهومی در اقتصاد خرد است که به کسب مزیت کاهش هزینه در اثر افزایش
حجم تولید اشاره دارد. صرفه به مقیاس به معنای آن است که با افزایش حجم تولید، هزینه متوسط تولید هر
واحد کالا کاهش مییابد. دلایل متعددی برای این مسئله وجود دارد که شامل مواردی همچون: کسب تخفیف در
خرید به دلیل حجم بالای خرید، افزایش تجربه و یادگیری کارکنان، کسب منابع مالی بیشتر، سرشکن شدن
هزینههای بازاریابی در بازارهای وسیعتر و بهبود فناوری تولید است. آنچه باعث رشد بسیاری از صنایع میشود
دستیابی به صرفه اقتصادی در مقیاس بزرگتر است. در عین حال وقتی یک یا چند شرکت در صنعتی دارای صرفه
به مقیاس هستند اگر شرکت دیگری بخواهد با آنان وارد رقابت شود باید تولید را در مقیاس انبوه آغاز کند یا
متحمّل هزینه زیاد تولید در مقیاس کم شود. برای اینکه بتوان از صرفه جویی به مقیاس استفاده کرد می بایستی
در ابتدای امر سرمایه گذاری عمده ای در زمین، تجهیزات، ماشین آلات،
R&D
و.... صورت پذیرد. این سرمایه اولیه
خود مانعی برای ورود می باشد و هرچه بیشتر باشد مانع ورود رقبا می گردد. هرچه با صرفه جوئی به مقیاس سهم
بیشتری از بازار در دسترس باشد هزینه تبلیغات کمتری باید پرداخته شود و این کارآیی هزینه باعث بالا رفتن
بازدهی می گردد. درس اول سرمایه گذاریهایی که به طور کامل سازماندهی شده اند تا از صرفه به مقیاس استفاده
کنند از بقیه موفق تر می باشند. مهمترین عاملی که میتواند میزان صرفه جویی به مقیاس را مشخص کند، سهم
هزینه های ثابت و متغیر است. هزینههای ثابت، هزینههایی هستند که مستقل از حجم عملکرد، وجود دارند. اما
بخشی از هزینههای هر کسب و کار هم، هزینه متغیر است. اگر در یک کسب و کار، هزینه های ثابت به نسبت
هزینههای متغیر، زیاد باشند، عملاً صرفه جویی به مقیاس بالا خواهد بود. به معنای اینکه با افزایش مقیاس
کسب و کار، میزان هزینههای ثابت روی تک تک محصولات سرشکن شده و قیمت تمام شده به صورت جدی
کاهش مییابد.اما اگر در یک کسب و کار، هزینههای ثابت به نسبت هزینههای متغیر کم باشند، صرفه جویی به
مقیاس، کمتر خواهدبود.
نقد و بررسی ها
هیچ نظری برای این پاورپوینت نوشته نشده است.