فصل ۳ کتاب درمان شناختی – رفتاری برای بیماری های مزمن پزشکی

فصل ۳ کتاب درمان شناختی – رفتاری برای بیماری های مزمن پزشکی

اسلاید 1: فصل ۳مفهوم پردازی

اسلاید 2: مقدمه هنگامی که اطلاعات کافی درباره ی مشکلات بدست آمد، می توان این اطلاعات را با نظریه روانشناسی و طرح درمان مرتبط کرد. فرایندی که در طی آن بین ارزیابی و درمان ارتباط برقرار می شود، مفهوم پردازی( فرمولاسیون) نامیده می شود. مفهوم پردازی قسمت مهمی از فرایند اجرای همه ی مداخله های روانی است.

اسلاید 3: مفهوم پردازی به ما نشان میدهد چگونه یک مشکل یا نشانه ی خاص شروع می شود، آشکار می شود و تداوم می یابد. فرایند مفهوم پردازی بین نظریه و درمان بالینی ارتباط برقرار می کند و سعی می کند چارچوبی برای تبیین مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی بیمار فراهم کند (باتلر ، ۱۹۹۸).

اسلاید 4: درمانگران با استفاده از فرایند مفهوم پردازی می توانند نتایج ارزیابی را تلفیق کنند و متغیرهای واسطه گر و تعدیل گر خاص مشکل بیمار را توضیح دهند. عوامل واسطه گر متغیرهایی هستند که مسئول رخ دادن مشکلات هستند (برای مثال نوع تفسيرها و ارتباط بین رفتارها). تعدیل کننده ها متغیرهایی هستند که شدت بروز یک مشکل و رابطه ی بین متغیرهای واسطه گر را توجیه می کنند.

اسلاید 5: به عنوان مثال، اختلال وحشت زدگی به وسیله ی تفسیرهای فاجعه آمیز از احساس های بدنی وساطت می شود و به وسیله ی نگرانی از بابت مورد توجه دیگران بودن، تعدیل می شود. به عبارت دیگر، بیمار هنگامی که تنگی نفس را به عنوان نشانه هایی از مرگ قریب الوقوع تفسیر می کند، دچار اختلال وحشت زدگی می شود (پیوند وساطت کننده).

اسلاید 6: مفهوم یر دازی کمک می کند چارچوبی برای فهم مشکلات متعدد بیمار، با رفتارها و سوابق زمینه ای زندگی بیمار فراهم شود .

اسلاید 7: در این کتاب دو سطح مفهوم پردازی را عرضه کرده ایم: مفهوم پردازی در سطح مورد (بیمار) و مفهوم پردازی در سطح مشکل. مفهوم پردازی در سطح مشکل عبارت است از کاربرد نظریه و اصول شناختی- رفتاری برای تبیین عوامل اصلی مربوط به وقوع، شدت و ماهیت آنچه در فهرست

اسلاید 8: مشکلات بیمار آمده است. اگر بیماری با مشکلاتی در رابطه با اجتناب از موقعیت های اجتماعی مراجعه کند.، مفهوم پردازی در سطح مشکل، مؤلفه های شناختی، رفتاری و هیجانی مرتبط با عناصر مختص موقعیت برای این مشکل را توضیح می دهد.

اسلاید 9: مفهوم پردازی در سطح مشکل علل یا رویدادهای کلیدی در روند بیماری را توضیح نمی دهد. این مسائل در مفهوم پردازی در سطح مورد تبیین می شوند. در مورد بیماری که از درد مزمن پاها رنج می برد، مفهوم پردازی در سطح مشکل نشان می دهد که چگونه افکار، رفتارها و هیجان ها باعث بروز دوره ای درد می شوند.

اسلاید 10: مفهوم پردازی در سطح مشکل تنها بر جنبه های وابسته به موقعیت، وقوع و شدت درد تمرکز می کند و متغیرهای مربوط به تاریخچه و زمینه مشکل را کمتر مورد توجه قرار می دهد.

اسلاید 11: مفهوم پردازی در سطح مورد شامل اطلاعاتی دربارهی تجربه های قبلی بیمار در رابطه با بیماری، باورهای فرد درباره خود و بیماری، وجود مشکلات پزشکی دیگر و نحوه ی ارتباط این عوامل با تجربه درد می شود. مفهوم پردازی در سطح مورد با عناصر تاریخچه بیمار و بافت زندگی فعلی او یکپارچه می شود و برای هر یک از مشکلات موجود در فهرست مشکلات یک توصیف اختصاصی فراهم می کند.

اسلاید 12: چند تمثیل درباره مفهوم پردازی در سطح مورد و مفهوم پردازی در سطح مشکل تمایز بین مفهوم پردازی در سطح مشکل و مفهوم پردازی در سطح مورد را می توان به صورت یک نقشه ی راه نیز در نظر گرفت. تصور کنید که به نقشهی محل زندگی خود نگاه می کنید.

اسلاید 13: دو شهر اصلی نزدیک به هم را مشخص کنید (برای مثال، تهران و کرج). این کار را می توان مشابه نگاه کردن به فهرست مشکلات بیمار و تعیین دو مورد از بزرگترین مشکلات بیمار دانست (برای مثال اضطراب اجتماعی و خلق افسرده).

اسلاید 14: هنگامی که دو شهر نزدیک به هم را روی نقشه پیدا کردید می توانید به هر یک از شهرها به دقت نگاه کنید مشخص کردن نام خیابان های کوچک، جاهای دیدنی، شهرکها یا حتی می توانید آنها را بر اساس حروف الفبا دسته بندی کنید و بررسی کنید که خیابانهای شهر چگونه به همدیگر متصل می شوند.

اسلاید 15: این فرایند مشابه بررسی دقیق مشکلات مجزای بیمار است چه زمانی اضطراب اجتماعی رخ می دهد؟ در این زمان چه افکاری به ذهن خطور می کند؟). مفهوم پردازی در سطح مشکل به طور جداگانه به جزئیات هر یک از مشکلات بیمار می پردازد. در این تمثیل، شهرهای روی نقشه به مثابه مشکلات بیمار هستند و بخشهای هر شهر به مثابه اجزای مفهوم پردازی در سطح مشکل می باشند.

اسلاید 16: اکنون به فاصله ی بین دو شهر روی نقشه توجه کنید. چه شهرها و روستاهایی بین آنها قرار دارند؟ بهترین، سریع ترین و امن ترین جاده کدام است؟ آیا جاهای دیدنی، شهرها و روستاهای اطراف، نزدیک شهرها قرار گرفته اند؟ برای پاسخ دادن به این سؤالها باید کل نقشه مورد بررسی قرار گیرد. این فرایند که ابتدا قسمتی از نقشه و سپس کل نقشه بررسی می شود مشابه فرایند حرکت از مفهوم پردازی در سطح مشکل به سمت مفهوم پردازی در سطح مورد است.