F14

F14

اسلاید 1: ))F14((تهیه کننده:علیرضا زاهدیکلاس:توحید یکپایه:هفتممدرسه:فرزانگان پویازمستان13921392/12/19

اسلاید 2: مشخصات:مشخصات عمومی:خدمه: ۲ خلبان و افسر رهگیری هواییطول: ۶۲ فیت و ۹ اینچ (۱۹٬۱ متر)پهنای بال:باز شده: ۶۴ فیت (۱۹/۵۵ متر)جمع شده: ۳۸ فیت (11.58 m)ارتفاع: ۱۶ فیت (4.88 m)بال: مساحت ۵۶۵ فیت مربع (54.5 m²)ماهواره: NACA 64A209.65 mod root, 64A208.91 mod tipوزن خالی: ۴۳۷۳۵ پوند (19,838 kg)وزن بارگیری: ۶۱۰۰۰ پوند (27,700 kg)بیشینه وزن برخاست: ۷۴۳۵۰ پوند (33,720 kg)پیشرانه: ۲× جنرال الکتریک یی-۱۱۰ جی‌ای-۴۰۰ توربوفن با پس‌سوز نیرو ی خشک: ۱۳۸۱۰ پوند (61.4 kN) هرکدامنیرو با پس سوز: ۲۷۸۰۰ پوند (124.7 kN) هرکدام

اسلاید 3: ترکیب بارگیری: ۶×آیم-۵۴، ۲×آیم-۹۲×آیم-۹+۲×آیم-۵۴+۳×آیم-۷ (ترکیب معمول)۲×آیم-۹+۴×آیم-۵۴+۲×آیم-۷۲×آیم-۹+۶×آیم-۷۴×آیم-۹+۴×آیم-۵۴۴×آیم-۹+۴×آیم-۷۴×آیم-۹+۴×آیم-۱۲۰۲×آیم-۹+۶×آیم-۱۲۰بمبها: جدام(JDAM) مهمات دقیق زنبمبهای هدایت لیزری پیوویبمبهای ام‌کا-۸۰ غیر هدایت شوندهسی‌بی‌یو-۱۰۰ بمب خوشه‌ای (ام‌کا ۲۰ راکی-۲)متفرقه: پاد هدف‌گیری لانتیرن۲×تانک سوخت قابل رهاسازی ۲۶۷ گالونیتجهیزات پروازی:رادار ای‌ان/آدبلیوجی-۹ هیوزAN/ASN-130 INS, IRST, TCS

اسلاید 4: عملکرد:سرعت بیشینه: ۲/۳۴ ماخ (1,544 mph, 2,485 km/h) at high altitudeشعاع عملیاتی: ۵۰۰ ناتیکال مایل (575 mi, 926 km)برد ترابری: ۱۶۰۰ ناتیکال مایل (1,840 mi, 2,960 km)سقف پروازی: ۵۰۰۰۰ فیت (15,200 m)نرخ اوج‌گیری: >۴۵۰۰۰ فیت بر دقیقه (229 m/s)بارگیری بال: ۱۱۳/۴ پوند بر فیت مربع (553.9 kg/m²)نسبت نیرو به وزن: ۰/۹۱جنگ افزار:توپها: ۱× توپ گاتلینگ ام-۶۱ (۲۰ میلیمتری) با ۶۷۵ گلولهجایگاه‌ها: دارای ۱۰ جایگاه، ۶×زیر بدنه، ۲ تا ناسل، ۲×محل اتصال بالها.موشکها: موشکهای هوا به هوای: [ایم-۱۲۰ آمرام]]، ایم-۹ سایدوایندر، ایم-۷ اسپارو، ایم-۵۴ فینیکس، موشک سجیل (تغییر یافته موشک هاوک جهت استفاده هوا به هوا در اف14)

اسلاید 5: جنگنده اف-14 تامکت هواپیمایی دو موتوره، بال متغیر و دو سرنشینه می باشد که به منظور حمله، رهگیری و نابودی جنگنده های دشمن به صورت بیست و چهار ساعته و در هر وضعیت جوی و اقلیمی طراحی گشته است و قادر به انجام عملیات از روی ناو هواپیمابر نیز می باشد. اف-14 قادر است به طور همزمان بیست و چهار هدف را به وسیله سیستم های راداری پیشرفته خود شناسایی کرده و به وسیله موشک فوق پیشرفته فینیکس- که بر روی هیچ جنگنده دیگری قابل نصب نمی باشد- شش فروند از آنان را نابود نماید. همچنین تسلیحات اف-14 شامل موشک های دیگری از جمله موشکهای هوا به هوای ساید ویندر AIM-9L، موشک اسپارو AIM-7 و موشک پیشرفته برد متوسط آمرام AIM-120 و ترکیبی از راکتها و بمب های دیگر نیز می شود. همانطوری که بیان شد، اف-14 جنگنده ای دارای دو خدمه و دو سکان عمودی و همچنین بال های متغیر می باشد. موتورهای اف-14 به طور موازی هم و در یک ساختار مرکزی شکل گرفته اند.

اسلاید 6: ترمز های بال پروانه ای اف-14 در بین دو سکان عمودی و در سطوح بالا و پایین بدنه واقع شده اند. باله ای این جنگنده به منظور جمع شدن اتوماتیک در هنگام پرواز البته همراه با یک کنترل دستی برای تغییر اندازه زاویه بالها در مواقع غیر پرواز برنامه ریزی شده اند. دو سکان عمودی، متمایل بر روی سطح بالایی موتور و منحرف به سمت خارج سوار شده اند. دامنه عادی جمع شدن بالها از 20 درجه تا 68 درجه و برای جاگیری کمتر روی عرشه ناوهای هواپیما بر تا 70 درجه می باشد. نا گفته نماند سرعت جمع شدن بالها 7/5 درجه بر ثانیه است. برای کنترل غلتش کمتر از 57 درجه اف-14، از بالچه هایی در نقطه ابتدایی بالها و نزدیک ورودی موتورها استفاده می نمایند که به صورت جداگانه عمل می نمایند.

اسلاید 7: اف-14 مدل +A، مدل ارتقا یافته اف-14 A، با موتور های جدید جنرال الکتریک F-110، که هم اکنون هم در تمام ناوگان های دریایی آمریکا معمول است، بیش از یک حریف معمولی برای هواپیماهای هم سطح به شمار می آید. سیستم پالس دوپلر AWG-9 یک رادار چند حالته است که قادر به شناسایی بیست و چهار هدف به طور همزمان و شلیک مستقیم به شش عدد از آنان می باشد. البته این سیستم که در دهه 1960 طراحی شده است، یکی از قدیمی ترین سیستم های رادار هوا به هوا می- باشد که هنوز هم بسیار پرقدرت می نماید و با استفاده از نرم افزار های کنترلی جدید توانایی های آن برای تبدیل به یک سیستم برای قرن بیست و یکم افزایش می یابد. کاکپیت اف-14 دارای یک سیستم هد آپ دیسپلی (HUD-Head Up Display) کیسرAN/AVG-12 و دستگاه نمایش موقعیت افقی و عمودی هواپیما می باشد. همچنین یک دستگاه دوربین راداری نورث راپ AN/AXX برای شناسایی هدف های ماورای دید بصری (BVR) در دوردست به کار می رود. در اف-14 یک سیستم تلوزیونی وضوح بالای مداربسته با قابلیت پخش انتخابی در هر یک از کاکپیت ها (FOV) نیز تعبیه شده است. این سیستم مدار بسته می تواند با نصب در کاکپیت عملیات را به وسیله سیستم تلوزیونی کاکپیت ها ضبط نماید. البته یک سیتم جدید تر نیز در حال نصب بر روی هرسه مدل اف-14 (A+,B,D) می باشد. تجهیزات الکترونیکی اف-14 نیز شامل رادار هشدار دهنده و کنترل AN/ALR-45، رادار هشدار گیرنده AN/ARL-50، سیستم پرتاب فلر یعنی همان گوی های آتشینی که باعث گمراه شدن موشک های حرارتی می شوند AN/ALE-29/39 که این سیستم در بین دو سکان عمودی در پشت بدنه هواپیما قرار گرفته است و سیستم سردرگم کننده رادار های دشمن Sanders AN/ALQ-200 Deception Jamming Pod می شود.

اسلاید 8: F-14cockpit کاکپیت پیشرفته اف-14 تامکت قابلیت حمل یک توپ 20 میلیمتری داخلی گتلینگ را که در سمت چپ بدنه واقع گشته است، دارا می باشد. این جنگنده می تواند انواع موشک های فونیکس، سایدویندر، اسپارو و موشک میان برد پیشرفته AIM-120 را حمل نماید. بیش شش موشک فونیکس در چهار مقر زیر بدنه و بین موتور ها و دو مقر در قسمت ثابت بالها، دو سایدویندر در مقر های ثابت بالها و بالای موشک فونیکس می تواند حمل شود. اف-14 تامکت اولین پروازش را در 20 دسامبر 1970 و اولین پرواز عملیاتی اش را در سال 1973 انجام داد. قبل از انقلاب سال 1979، 79 فروند اف-14 به ایران تحویل شد. البته تعدادی از جنگنده های ارزشمند در جنگ میان ایران و عراق از بین رفتند. در سالهای اخیر نیروی دریایی آمریکا 699 فروند از این پرنده ارزشمند را در خدمت خود داشت. معرفی مدل های گوناگون اف-14 تامکت F-14 A اولین نمونه گونه اف-14 می باشد. این مدل به وسیله دو موتور TF30-P414A تجهیز شده است. تعداد شصت فروند از اف-14 های مدل ای در حال تجهیز به سیستم اقدام متقابل هشدار و کنترل AN/ALR-67، سیستم لانتیرن LANTIRN و سیستم نمایش اطلاعات تاکتیکی قابل برنامه ریزی می باشند. همچنین در تمام سری ها اف-14 سیستم اتوماتیک کنترل پرواز (AFCS) در حال جایگزینی با سیستم کنترل پرواز دیجیتال (DFCS) می باشند. در اواخر دهه 1970، حوزه دفاع هوایی آمریکا مشکلات اساسی موتورهای اف-14 با موتور TF30 و هواپیماهای اف-16 و اف-15 با موتور های F-100 را ارزیابی و ازمایش نمود. آین حوزه به طور بسیار جدی به تحلیل مشکلات موتورهای اف-14 پرداخت.

اسلاید 9: سرانجام، تصمیم بر آن شد که به جای ارتقا دادن و بهبود بخشیدن موتور های عیب دار فعلی، بهتر است موتور های کاملاً جدیدی جایگزین این نوع موتور ها شوند، به طوری که موتور های جدیدی که در مدلهای پایانی اف-14 تعبیه شد، کاملاً تکافوی نیاز های آن را می کرد. همچنین موتورهای اف-14 مدل A نیز در حال بهبود بخشی هستند؛ چه بسا که اگر از ابتدا موتور های جانشین خوبی برای موتور های فعلی این مدل موجود بودند، این موتور ها موتور هایی نبود که نیروی دریایی حاضر به به کار گرفتن آن ها بر روی اف-14 باشد. در اواسط دهه 90 تنها تغییری که در اف-14 داده شد عبارت بود از معرفی یک سیستم کنترل کنترل پرواز دیجیتال که خلبان را از انجام مانور های خطرناک یا نا ایمن باز داشته ، بار مسئولیت و وظیفه را بر روی خلبان تقلیل داده و باعث می شود که خلبان نسبت به موقعیتی که در آن است، اقدام به بهترین عمل نماید. سرمایه گذاری برای پیاده کردن این سیستم از سال 1996 شروع شد (حدود 80 میلیون دلار). همچنین سیستم تاکتیکی شناسایی هوابرد (TARPS) با سیتم دیجیتال آن جایگزین شده و سیستم پرتاب فلر بول به عنوان جزئی از برنامه کامل کننده اضافه خواهد گشت. البته اعمال این تغییرات، باعث تغییر نقش هوایی اصلی اف-14 A نخواهد شد. اف-14 مدل بی را می توان هم یک اف-14 مدل آ بازسازی شده بنامیم، هم یک جنگنده جدید به تمام معنا، که هر یک از این مدلهای بی با موتورهای پرقدرتF-110-GE-400، با موتور TF30-P414 اف-14 های قدیمی جایگزین شده اند، مجهز شده است. اف-14 تامکت، هواپیمایی آن اندازه پیچیده بود که خود نیروی دریایی آمریکا، در به کارگیری آن دچار مشکل بود. همچنین، آمریکا به هیچ وجه حاضر به انتقال این تکنولوژی به روس ها نبود، به طوری در اف-14 های ایرانی هم که امکان آن می رفت زمانی به چنگ روس ها بیفتند، قطعات کلیدی نشانگر تکنولوژی نوین آن حذف گشته بود.

اسلاید 10: به همین صورت، هنگامی که یک فروند تامکت از فرود موفق روی یک ناو هواپیمابر آمریکایی باز ماند، لاشه این هواپیما به سرعت و در کوتاهترین زمان، از بیم اینکه روس قطعات لاشه آن را از دریا بازیابی کنند، از دریا بیرون کشید. بر طبق آخرین اخبار، قرار است که در سال 2008، جنگنده نوین سوپر هورنت، جایگزین این جنگنده افسانه ای و به واقعیت جلوتر از زمان بشود. آیا واقعاً، هیچ جایگزینی برای اف-14 تامکت، که در زمان تولیدش سی سال جلوتر از زمان بود، وجود دارد؟ ایران تنها کشور استفاده کننده از تامکت در حال حاضر پنتاگون اخیرا هواپیمای F-14 خود را از رده خارج کرده و در حال فروش قطعات مربوط به آن در دفتر فروش مازاد خود است و هم اکنون ایران تنها کشوری است که از هواپیما‌های F-14 استفاده می‌کند. استیفن بوگنی رئیس بازرسان صادرات هسته‌ای می‌گوید: استفاده ایران از این نوع هواپیما دلیلی است بر اینکه این کشور تلاش کند از راه‌های مختلف تجهیزات مربوط به آن را تهیه کند. خبرگزاری آسوشیتدپرس در ژانویه ۲۰۰۷ در گزارشی جنجالی ادعا کرد وزارت دفاع آمریکا از طریق یک واسطه ، تجهیزات تسلیحاتی ممنوعه‌ای را به ایران فروخته است. این اقدام توسط یک دلال تسلیحات پاکستانی صورت گرفته که با شرکت در فروش محصولات اضافی پنتاگون، تجهیزات را خریداری و به ایران فروخته است. تجهیزات مورد نظر به نوشته این خبرگزاری آمریکایی، البته بازرسان فدرال هنوز در مورد اینکه ایران توانسته باشد به آسانی اولویت‌های مورد نظر خود یعنی تجهیزات F-14 را از این طریق تهیه کند تردید دارند. پیش از این نیز یک واسطه توانسته بود تجهیزات جت‌های F-14 را که از فروش مازاد پنتاگون خریداری کرده بود به ایرانی‌ها بفروشد اما ماموران گمرک با شناسایی این محموله و مقصد آن، اقدام به توقیف محموله کردند.

اسلاید 11: اف -۱۴ تام‌ کت هواپیمای جنگنده مافوق صوتی دو موتوره ، دو سرنشین و با بال متحرک ساخت شرکت گرومن در آمریکا است که نخستین پرواز خود را در سال ۱۹۷۰ انجام داد و از سال ۱۹۷۴ برای خدمت در نیروی دریایی آمریکا پذیرفته شد . این هواپیما از ۱۹۷۴ تا ۲۰۰۶ در نیروی دریایی ایالات متحده به عنوان جنگنده برتری هوایی ( و نه رزمی ) ، هواپیمای رهگیر دفاعی و هواپیمای شناسایی تاکتیکی اصلی این نیرو خدمت کرد . اف -۱۴ بعد از اینکه در دهه ۱۹۹۰ مجهز به سیستم هدف گیری مادون قرمز در شب LANTIRN و سیستم پرواز سطح پائین گردید حملات موشکی هوا به زمین دقیقی را هم انجام داد . ( یادمون باشه تامکت های ایرانی مسلما این سیستم ها را  ندارن . ) تامکت در سال ۱۹۷۲ به عنوان جایگزین هواپیمای اف -۴ فانتوم به خدمت نیروی دریایی ایالات متحده در آمد و در سال ۱۹۷۶ به ایران صادر شد . هواپیمای اف -۱۴ تامکت در ۲۲ سپتامبر ۲۰۰۶ در نیروی دریایی آمریکا بازنشسته شد . طرح تولید اف -۱۴ هنگامی مطرح شد که برنامه تولید اف / ۱۱۱- B  به علت پاره‌ای مشکلات با شکست مواجه شد . وقتی فرمانده نیروی دریایی « توماس کانلی » طرح ساخت مدل متفاوتی از هواپیمای اف -۱۱۱ - A را برای پرواز به عهده گرفت و دریافت که این هواپیما مشکلاتی در پرواز در سرعت مافوق صوت دارد و توانایی به زمین نشستن آن ضعیف است ، درکنگره تصریح کرد که با این وضع نگران وضعیت نیروی دریایی است . در ماه مه سال ۱۹۶۸ کنگره هزینه گذاری بر روی اف -۱۱۱ بی  را قطع کرد تا اینکه نیروی دریایی چاره‌ای برای وضعیت موجود پیدا کند . آنچه که مورد نیاز نیروی دریایی ایالات متحده بود ، داشتن جنگنده‌ای دوربرد و پرطاقت بود که بتواند از ناوگان جنگی ایالات متحده در مقابل موشک‌های ضد کشتی شلیک شده از بمب‌افکن‌ها و زیردریایی‌ های شوروی دفاع کند ، در مقایسه با جنگنده اف -۴ فانتوم از رادار پرقدرت‌تر و موشک‌های دوربردتری به منظور رهگیری هواپیماها و موشک‌های دشمن برخوردار باشد و دارای خصوصیات برتری هوایی منحصر به‌ فردی باشد . نیروی دریایی به شدت مخالف شرکت در طرح جنگنده تاکتیکی آزمایشی ( تی‌اف‌ایکس) ( که منجر به تولید دو جنگنده اف -۱۵ و اف -۱۶ شد ) بود ؛ چون تصور می‌ کرد نیاز نیروی هوایی برای داشتن جنگنده‌ای با توان تهاجمی در ارتفاع پایین باعث می‌ شود تا خصوصیات مد نظر نیروی دریایی تحت تأثیر قرار گیرد . ( اونها تو تصمیم گیری برای طراحی هاشون کجان و ما کجا متاسفانه .... ) اما وزیر دفاع وقت ایالات متحده « رابرت مک نامارا » معتقد بود داشتن هواپیمای سازمانی نظامی مشترک راه حل کم‌ هزینه‌ تری از طراحی جنگنده‌ های جداگانه است . در آن زمان هواپیمای اف -۴ فانتوم 2 هم که در نیروی دریایی و تفنگداران دریایی  طراحی شده بود در نیروی هوایی ایالات متحده هم استفاده می‌ شد . لذا طراحی هواپیمای جدید به دست شرکت گرومن آغاز شد . ( تفاوت سازمانی رو دیدید ؟ نیروی دریایی از تفنگداران دریایی جداست . اینه سازمان دهی ارتش های بین المللی .... )

اسلاید 12: قدرت موتور های تامکت اف 14 . طرح موفق گرومن در اف -۱۴ این بود که دوباره از موتورهای تی‌اف۳۰ در هواپیمای اف -۱۱۱بی ،  بر خلاف طرح نیروی دریایی برای استفاده از موتورهای اف۴۰۱ پی‌دابلیو -۴۰۰ که شرکت پرت & ویتنی برای نیروی دریایی ساخته بود ، استفاده کرد . اگرچه این هواپیما از اف -۱۱۱ بی ، سبکتر بود، ولی بزرگترین و سنگین ترین هواپیمای ناو جنگی بود که از روی ناو پرواز می‌ کرد . ابعاد بزرگ هواپیما به خاطر رادار بزرگ ای‌ان / ای‌ دبلیو جی -۹، موشک ایم -۵۴ فینیکس، و یک باک داخلی بزرگ ۷۳۰۰ کیلویی به ارث رسیده از طرح هواپیمای اف -۱۱۱بی بود . بهسازی‌ها و تغییرات با گذشت زمان، مدل‌های اولیه تمام موشک‌های این هواپیما با موشک‌ های پیشرفته‌ تر جایگزین شدند که تجهیزات الکترونیکی مستحکم‌ تر که امکان اعتماد بهتر برای عملکرد هواپیما را ممکن می‌ کرد ، سامانه بهتر ای‌ سی‌ سی‌ ام ، و فضای بیشتر برای موتور هواپیما را داشتند . در اولین جایگزینی‌ها ، موشک هوا به هوا با رادار فعال فینیکس ، موشک هوا به هوای آشیانه‌ یاب راداری نیمه‌ فعال اسپارو، و موشک هوا به هوای حرارت یاب سایدوایندر در مدل‌های دهه ۱۹۸۰ اعمال شدند . [1] طرح سامانه اکتشافی تاکتیکی هوابرد یا ( TARPS ) در دهه ۱۹۷۰ برای اف -۱۴ تامکت انجام شد . سامانه اکتشافی ( TARPS ) در زیر بدنه اصلی استوانه‌ای هواپیما نصب می‌ شد و رابط‌ های مخصوص خود را هم با خود داشت . حدود ۶۵ فروند اف -۱۴ مدل A و تمام اف -۱۴های D برای حمل این سامانه بهسازی شدند . این سامانه در وهله اول توسط افسر تسلیحات در صندلی عقب که یک نمایشگر پیچیده TARPS برای مشاهده آمار دریافتی اطلاعاتی را به همراه داشت ، کنترل می‌ شد . سامانه‌ های اکتشافی تاکتیکی هوابرد در سال ۱۹۸۰ معرفی شدند . در سال ۱۹۹۶ سامانه‌های TARPS با دوربین‌های دیجیتالی ( TARPS-DI ) بهسازی شدند . دوربین‌های دیجیتالی یکبار دیگر هم در اوایل سال ۱۹۹۸ بهسازی شدند که سامانه TARPS-CD را هم با خود داشتند . درسال ۱۹۸۷ برخی از اف -۱۴های مدل ای با موتور جنرال الکتریک اف۱۱۰ بهسازی شدند . این تامکت‌ها تامکت‌های دوباره طراحی شدهٔ اف -۱۴ A+ بودند که بعدها در سال ۱۹۹۱ به اف -۱۴ B تغییر یافتند و دوباره بهسازی شدند . هواپیماهای مدل F 14 - D هم در همین دوره گسترش یافتند که موتورهای جنرال الکتریک اف۱۱۰ را با تجهیزات دیجیتالی هوانوردی جدیدتر مانند کابین خلبان شیشه‌ای با خود داشتند .

اسلاید 13: بدنه هواپیما و بال‌ها 1 - موتورها و ارابه فرود 2 - تجهیزات هوانوردی و پرواز کابین خلبان اف -۱۴ تامکت دو جایگاه سرنشین در طول هم دارد . خلبان و افسر مسئول رادار رهگیری ( آرآی‌او ) روی صندلی پرتاب به بیرون ( اِجکت eject ) مارتین - بیکر جی‌ آر یو -۷ A که با راکت حرکت می‌ کند و از سطح زمین و با سرعت صفر ۴۵۰ گره به بالا پرتاب می‌شود ، می‌ نشینند . آنها در کاناپی هواپیما ( کابین ) مجهز به ۴ آینه هستند و دید ۳۶۰ درجه به بیرون دارند که یکی از این کاناپی‌ها برای افسر مسئول رادار رهگیری و دیگری برای خلبان است . کاناپی اف -۱۴ کاناپی سنتی است که دارای سه قسمت است . اما ساختار کلی آن بزرگ است و دید خوبی را از درون آن می‌ توان داشت . خدمه هواپیما از کنترل گرها و دستگاه قدیمی و کلاسیک این هواپیما که ساختار چند گونه آنالوگ و دیجیتالی دارند ، استفاده می‌ کنند . کنترل هواپیما فقط به عهده خلبان است . تاکنون هیچ گونه سامانه کنترل دو نفری برای اف -۱۴ ساخته نشده است . کنترل‌ گرهای اصلی اف -۱۴ یک نمایشگر سربالا است که توسط  شرکت کایزر ساخته شده است و دو نمایشگر VSI و HSI هستند که اطلاعات مربوط به سرعت ، جستجو و سایر اطلاعات را می‌ دهند . اف -۱۴ای و اف - ۱۴ بی مثل هواپیماهای اف -۱۶ و اف -۱۸ نمایشگر چند کاره ندارند . تامکت دماغه بزرگی دارد و این به خاطر آن است که هواپیما نه تنها دو سرنشین دارد ، بلکه تعداد زیادی از سامانه‌های هوانوردی را هم دارد .

اسلاید 14:

اسلاید 15: ای‌ سی‌ ام ( ECM ) و قسمت جستجوگر خیلی فراگیر و بزرگ هستند . قسمت اصلی رادار هاگز ای‌ دبلو جی - ۹ ایکس - باند است که در مدل‌های ابتدایی سامانه دیجیتالی ۵۴۰۰ بایتی سبکی با حافظه دسترسی تصادفی ۳۲ کیلوبایتی را به همراه داشت . دیش آنتن ، دیش عریض ۹۱ سانتیمتری مسطح است که ۱۰ کیلووات برق مصرف می‌ کند و آنتن‌های پیچیده آی‌اف‌اف ( IFF ) دارد . چندین دستگاه جستجوگر و ردگیری دیگر نظیر ردگیری به هنگام جستجو ، حرکت دادن به هنگام جستجو ، تعقیب تک هدف پالس دوپلر ( PDSTT ) و دستگاه تعقیب ( JAT ) نیز وجود دارند . این هواپیما قادر است ۲۴ هدف هوایی را به طور هم‌زمان رهگیری نموده و در آن واحد به سمت ۶ هدف در حالت ردگیری به هنگام جستجو تا حدود ۱۰۰ کیلومتر موشک شلیک کند . در حالت فقط - پالس ( STT ) برد حدود ۱۵۰ کیلومتر است . حداکثر برد جستجوگری فراتر از ۱۹۰ کیلومتر است که حتی روی جنگنده‌ای دیگر در ۱۲۰ الی ۱۴۰ کیلومتری هم می‌توان قفل راداری انجام داد . موشک‌های کروز هم می‌ توانند هدف این هواپیما با رادار ای‌ دبلیو جی - ۹ قرار بگیرند ؛ چون این رادار در حالت دوپلر - پالس روی اهداف کوچک در ارتفاعات پائین هم قفل می‌ کند و آنها را تعقیب می‌ کند . دیش آنتن رادار در دماغه هواپیما قرار گرفته است و بیشتر سامانه‌های هوانوردی رادار درست در قسمت پشت دماغه نزدیک جایگاه خلبان جاسازی شده‌اند . سامانه‌های هوانوردی دیگر نیز ( نظیر آی‌اف‌اف ، رادیوهای برقراری ارتباط ، ابزارهای جهت یاب و غیره ) در نزدیکی جایگاه افسر رادار رهگیری قرار گرفته‌اند و بیشتر با سامانه‌های نمایشگر رادار ای‌ان‌دبلیوجی -۹ ترکیب شده‌اند .

اسلاید 16: تاریخچه هواپیمای  Tom Cat F 14 در آمریکا استفاده از این هواپیما در نیروهای دریایی و هوایی آمریکا از سال ۱۹۷۴ به عنوان جایگزینی برای فانتوم اف -۴ و به عنوان هواپیمای اصلی برتری هوایی ، هواپیمای رهگیر مدافع ناوگان و هواپیمای شناسایی تاکتیکی نیروی دریایی آغاز شد . از دهه ۱۹۹۰ قابلیت ناوبری کم‌ارتفاع و هدف‌گیری مادون قرمز برای عملیات‌های شبانه به آن افزوده شد ( شامل حال تامکت های ایرانی نمی شود ) و مأموریت‌های تهاجمی هوا به زمین دقیقی ر ا به انجام رساند . از سپتامبر سال ۲۰۰۶ و در فرودگاه نیروی هوایی اوشنا به طور رسمی متوقف و با جنگنده f 18 - A و f 18 - E سوپر هورنت جایگزین شد . آمریکا در سال ۲۰۰۷ اعلام کرد که کلیه ی قطعات ذخیره و یدک این جنگنده را علی‌ رغم اینکه ممکن است سر از ایران در بیاورند خواهند فروخت . ( مسلما الان این قطعات به هر قیمتی که فروخته شده باشن سر از پایگاه های ایرانی درآوردن چون در هیچ کشوری غیر از ایران حتی یک فروند اف 14 هم وجود نداره . )

اسلاید 17: تاریخچه هواپیمای اف -۱۴ تامکت در ایران پیش زمینه ی خرید هواپیمای Tom Cat F 14 از سوی ایران بسیاری از ناظران غربی ناتوانی ایران از جلوگیری از تجاوز میگ -۲۵ های شوروی به خاک ایران را عامل اصلی خرید هواپیمای اف - 14 می دانند . ولی واقعیت اندکی متفاوت است . از اواخر دهه ی ١٩٥٠ نیروی هوایی شاهنشاهی ایران با همکاری نیروی هوایی آمریکا پروازهای فوق محرمانه ای را بر فراز خاک شوروی انجام می دهد . ( که تو مطلب قبلی موضوع تامکت کامل توضیح دادیم ) در آغاز ، هواپیما های سبک( حتی ترابری ) برای این منظور به کار می رفت و چند فروند از آنها به وسیله ی جنگنده های شوروی سرنگون شدند . پس از تحویل نخستین فانتوم ها که نوعRF - 4 / E هم جزء سفارش ها بود ، این عملیات تشدید شد . ( پیشوند R در هواپیما های نظامی به معنای هواپیمای مخصوص شناسایی و مخفف Review است . ) مقامات روسیه نگران قدرت تسلیحاتی ایران بودند و آن ها هم ماموریت های شناسایی خود را بر روی ایران انجام می دادند . هواپیماهای رهگیر نیروی هوایی شاهنشاهی به ویژه هواپیماهای اف - چهار بارها سعی کردند تا میگ - ٢٥هایی که وارد خاک ایران می شدند را رهگیری کنند ولی موفق نمی‌ شدند . ( به علت سرعت و ارتفاع بیشتر میگ .)  شاه علاقه ای به رویارویی مستقیم با شوروی نداشت و هنگامی که تجاوز مرزی از سوی هر دو طرف شدت گرفت شاه پیشنهاد داد که اگر شوروی ها تجاوز هوایی خود را متوقف کنند نیروی هوایی ایران و آمریکا نیز ورود به حریم هوایی شوروی را متوقف سازند . این پیشنهاد بارها و بارها تکرار شد و هر بار رد شد . ( باز هم شاهد عدم جنگ طلبی ایران هستیم . ) بنابراین شاه از در دیگری وارد شد و به نیروی هوایی دستور داد که در ازاء هر تجاوز هوایی فاکسبت ( میگ ) های شوروی دو یا چند ماموریت بر فراز خاک شوروی به عنوان مقابله به مثل انجام شود ، ولی برای این منظور سلاحی نیرومند تر از اف - چهار های ایران مورد نیاز بود تا جلوی تجاوز روس ها را بگیرد . همزمان با این جریانات در راستای برنامه های توسعه ی نظامی ایران در دهه ی ١٩٧٠ میلادی و همچنین همکاری با ایالات متحده ، نیروی هوایی شاهنشاهی به دنبال هواپیمای رهگیری بود که  توانایی تهدید های پیش بینی شده را تا بیست سال آینده داشته باشد . هواپیمایی که بتواند پهنه ی گسترده‌ای از آسمان ایران را با سنسورها و سلاح های نیرومند پوشش دهد و دارای توانایی رزمی بالایی باشد .

اسلاید 18: در تابستان ١٩٧٢ نامه ای از سوی محمدرضا پهلوی ، شاهنشاه ایران به پنتاگون در واشنگتون دی سی فرستاده شد . در این نامه قصد شاه از بازدید از ایالات متحده به منظور گفتگو درباره ی هواپیمای رهگیری بود که قرار بود در نیروی دریایی و هوایی ایالات متحده به خدمت گرفته شود . در این نامه برنامه ریزی او برای تماشای نمایش هوایی این نوع جنگنده ها به قصد الگوگیری برای شاخه ی مورد علاقه ی او در نیروهای مسلح یعنی نیروی هوایی قید شده بود . ( یاداوری میکنیم که شاه شخصا خلبان ماهری بود و تمام دوره های آموزشی رو با موفقیت طی کرده بود و برخلاف تصور مردم عادی ، درجه ها و نشان های نظامی لباس های او صرفا بخاطر شاه بودن نبوده ) علاقه و هدف اصلی شاه ، هواپیمای اف - چهارده بود . این ملاقات آغاز یک معامله ی مناقشه برانگیز بود که منجر به استقرار مدرن ترین هواپیمای جنگنده ای می شد که آمریکا به یکی از متحدانش فروخته بود . ( آمریکایی ها این هواپیما رو حتی به اسرائیل هم ندادن . دیگه حساب کنید قدرت این هیولای آسمانی چقدره ) . این برای نخستین بار بود که آمریکایی ها موافقت کرده بودند یک چنین سلاح پیشرفته ای را را به یک مشتری خارجی بفروشند . از سوی دیگر این اقدام برای ایران یک اقدام جسورانه بود . زیرا هنوز در حال تجربه اندوزی در زمینه ی سیستم هایی با تکنولوژی مدرن و تاسیسات لازم برای عملیاتی کردن آنها بود . همچنین فروش این هواپیما به خارج از سوی آمریکا به معنای این بود که کل پروژه ی تامکت به وسیله ی ایران نجات پیدا می کرد . زیرا ایران موافقت کرده بود که به شرکت گرومن پولی که برای ادامه ی تولید تامکت نیاز دارد را بپردازد .

اسلاید 19: هواپیمای Tom Cat F 14 در ایران پس از ایالات متحده آمریکا ، ایران تنها کشوری است که دارای این نوع جنگنده‌ می باشد . نیروی هوایی شاهنشاهی ایران ۸۰ فروند از این هواپیما سفارش داد که ۷۹ فروند آن به ایران تحویل داده شد و هواپیمای آخر به دلیل قطع رابطه ایران و آمریکا و تحریم تسلیحاتی ایران به نیروی دریایی آمریکا داده شد . در حال حاضر این جنگنده تنها در ایران درحال سرویس دهی می‌ باشد .

اسلاید 20: از مشکلات اف -۱۴ تامکت این است که سرویس دهی و عملیاتی کردن آن بسیار مشکل است . جنگنده اف -۱۴ هنوز در نیروی هوایی ایران به‌ کار می‌ رود و جزء جنگنده‌هایی است که در طول جنگ ایران و عراق بسیار توسط ایران استفاده می‌ شد اما ابدا حق خروج از حریم هوایی ایران را نداشت . در ۶ ماهه اول جنگ اف -۱۴های ایران پنجاه پیروزی را در برابر هواپیماهای عراقی به ثبت رساندند که اکثراً مقابل جنگنده‌های میگ -۲۱ و میگ -۲۳ و تعداد کمتری هم در مقابل سوخوهای ۲۰ و ۲۲ ( مدل‌های صادراتی سوخو-۱۷) بود و تنها یک اف -۱۴ بر اثر برخورد ترکش یک میگ -۲۱ که در نزدیکی آن منفجر شده بود آسیب دید . ( نتیجه ی 50 بر صفر ، آن هم در یک جنگ واقعی ، تنها در مدت 6 ماه ، آیا نشان از قدرت این عقاب نیست  ؟ ) از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۶ وظیفه اصلی اف -۱۴های ایران گشت‌زنی در مراکز حساس حکومتی مثل تهران و جزیره خارک بود . این کار با کمک هواپیماهای سوخت‌رسان بوئینگ ۷۰۷ - ۳۱۹ سی انجام می‌ شد و گاه هر پرواز با ۴ مرتبه سوخت‌رسانی در هوا بیش از ده ساعت طول می‌ کشید . اف۱۴ها در این مدت همچنان در جنگ‌های هوایی درگیر می‌ شدند اما وظیفه اصلی آن‌ها ارعاب نیروی هوایی عراق بود . خسارات سنگینی که این جنگنده‌ها به هواپیماهای عراق وارد کرده بودند در کنار  رادار بسیار دقیق و دوربرد آ دبیلو جی -۹ و موشک های بی نظیر هوا به هوای فونیکس آن‌ها باعث می‌ شد تا جنگنده‌ های عراقی بلافاصله پس از مشاهده یک اف -۱۴ اقدام به عقب‌ نشینی کنند و اف۱۴ها به یک سامانه دفاع هوایی بسیار موثر تبدیل شوند که چنین سطحی از تأثیرگذاری برای یک سیستم دفاع هوایی شاید تاکنون در هیچ جنگی و برای مدتی چنین طولانی سابقه نداشته‌است . ( این وضع تا زمان خرید جنگنده میراژ از فرانسه ادامه داشت و برتری کامل هوایی نصیب ایران بود . )

اسلاید 21: تنها جنگنده عراقی که توانست موفقیت نسبی در برابر اف -۱۴ به دست آورد جنگنده‌های میراژ 2000 / F 1  مجهز به موشک‌های سوپر ۵۳۰ D و مجیک MK 2 بودند که تنها در اواخر جنگ یعنی اوایل سال ۱۹۸۸ در اختیار عراق گذاشته شد . « واحد مهندسی نیروی هوایی ایران » با بهسازی قطعات آن توانسته این هواپیما را تا حدودی به روز نگه دارد . تامکت‌ های ایران از نوع F 14 / A است و با تامکت‌ های آمریکایی تفاوتی ندارد . تعدادی از این جنگنده‌ها در پایگاه هوایی اصفهان نگهداری می‌ شود . بر اساس یکی از برآوردها در سال ۲۰۰۹ ایران ۴۴ فروند اف -۱۴ داشته که ۱۳ فروند آنها عملیاتی بوده‌اند .

اسلاید 22: اف-14 قادر است به طور همزمان بیست و چهار هدف را به وسیله سیستم های راداری پیشرفته خود شناسایی کرده و به وسیله موشک فوق پیشرفته فینیکس- که بر روی هیچ جنگنده دیگری قابل نصب نمی باشد- شش فروند از آنان را نابود نماید. همچنین تسلیحات اف-14 شامل موشک های دیگری از جمله موشکهای هوا به هوای ساید ویندر AIM-9L، موشک اسپارو AIM-7 و موشک پیشرفته برد متوسط آمرام AIM-120 و ترکیبی از راکتها و بمب های دیگر نیز می شود. همانطوری که بیان شد، اف-14 جنگنده ای دارای دو خدمه و دو سکان عمودی و همچنین بال های متغیر می باشد. موتورهای اف-14 به طور موازی هم و در یک ساختار مرکزی شکل گرفته اند. ترمز های بال پروانه ای اف-14 در بین دو سکان عمودی و در سطوح بالا و پایین بدنه واقع شده اند. باله ای این جنگنده به منظور جمع شدن اتوماتیک در هنگام پرواز البته همراه با یک کنترل دستی برای تغییر اندازه زاویه بالها در مواقع غیر پرواز برنامه ریزی شده اند. دو سکان عمودی، متمایل بر روی سطح بالایی موتور و منحرف به سمت خارج سوار شده اند. دامنه عادی جمع شدن بالها از 20 درجه تا 68 درجه و برای جاگیری کمتر روی عرشه ناوهای هواپیما بر تا 70 درجه می باشد. نا گفته نماند سرعت جمع شدن بالها 7/5 درجه بر ثانیه است. برای کنترل غلتش کمتر از 57 درجه اف-14، از بالچه هایی در نقطه ابتدایی بالها و نزدیک ورودی موتورها استفاده می نمایند که به صورت جداگانه عمل می نمایند. اگز از جلو به اف-14 نظری بیفکنیم، دو مدخل ورودی هوای بزرگ را مشاهده می نماییم که اندکی به سمت خارج متمایل شده اند. این اندک تمایل به منظور تقلیل مقاومت بین هوای موتور و لایه های جانبی ای موتور صورت گرفته است.گازهای اگزوز موتور ها از میان فلپ های مکانیکی متغیر، که در دور های مختلف موتور به اندازه معین و به طور منظم باز و بسته می شوند، خارج شده و فشار نیروی تولیدی موتور را ایجاد می نماید. اخیراً با استناد بر مطالعاتی که بر روی گازهای خروجی موتور های اف-14 انجام شد، نیروی دریایی محدودیت هایی را برای پرواز آن در ارتفاعات کم و سرعت های بالا در چنین فواصلی قرار داد و کاربرد سیستم پس سوز برای اف-14 های مدل D و B در هر ارتفاعی به جز موارد بحرانی و موقعیت های خطرناک نظامی و جنگی ممنوع گردید. اف-14 گرومن، اصلاً برای جایگزینی هواپیمای اف-4 فانتوم طراحی گردید و اولین اف-14 مدل A در اوسط دهه 1970 معرفی شد.

اسلاید 23: اف-14 مدل +A، مدل ارتقا یافته اف-14 A، با موتور های جدید جنرال الکتریک F-110، که هم اکنون هم در تمام ناوگان های دریایی آمریکا معمول است، بیش از یک حریف معمولی برای هواپیماهای هم سطح به شمار می آید. سیستم پالس دوپلر AWG-9 یک رادار چند حالته است که قادر به شناسایی بیست و چهار هدف به طور همزمان و شلیک مستقیم به شش عدد از آنان می باشد. البته این سیستم که در دهه 1960 طراحی شده است، یکی از قدیمی ترین سیستم های رادار هوا به هوا می- باشد که هنوز هم بسیار پرقدرت می نماید و با استفاده از نرم افزار های کنترلی جدید توانایی های آن برای تبدیل به یک سیستم برای قرن بیست و یکم افزایش می یابد. کاکپیت اف-14 دارای یک سیستم هد آپ دیسپلی (HUD-Head Up Display) کیسرAN/AVG-12  و دستگاه نمایش موقعیت افقی و عمودی هواپیما می باشد. همچنین یک دستگاه دوربین راداری نورث راپ AN/AXX برای شناسایی هدف های ماورای دید بصری (BVR) در دوردست به کار می رود. در اف-14 یک سیستم تلوزیونی وضوح بالای مداربسته با قابلیت پخش انتخابی در هر یک از کاکپیت ها (FOV) نیز تعبیه شده است. این سیستم مدار بسته می تواند با نصب در کاکپیت عملیات را به وسیله سیستم تلوزیونی کاکپیت ها ضبط نماید. البته یک سیتم جدید تر نیز در حال نصب بر روی هرسه مدل اف-14 (A+,B,D) می باشد. تجهیزات الکترونیکی اف-14 نیز شامل رادار هشدار دهنده و کنترل AN/ALR-45، رادار هشدار گیرنده AN/ARL-50، سیستم پرتاب فلر یعنی همان گوی های آتشینی که باعث گمراه شدن موشک های حرارتی می شوند AN/ALE-29/39 که این سیستم در بین دو سکان عمودی در پشت بدنه هواپیما قرار می گرفته است و سیستم سردرگم کننده رادار های دشن می شود. Sanders AN/ALQ-200 Deception Jamming Pod  

اسلاید 24: اف-14 تامکت چگونه هواپیمایی بود  در طرح شرکت گرومن، هواپیمای اف-14 تامکت هواپیمایی نسبتاً در اندازه های بزرگ، دو سرنشینه، دو موتوره و بال متغیر بود. این هواپیما، می بایست دارای سرعت برخاست و فرود کمی برای انجام عملیات از روی ناوهای هواپیمابر بوده و قادر باشد به اطمینان هرچه تمام تر، ایمنی ناوهای هواپیمابر را تامین نماید. در حقیقت، طراحی هواپیمای اف-14 از طرح هواپیمای اف-111 که یک بمب افکن سبک نیروی هوایی بود مشتق شد. اما ویژگی های جدیدی چون وزن به مراتب کمتر، موتورهای تازه طراحی شده و قدرتمند تر، سیستم تسلیحاتی و کابین مدرن تر، همه و همه عواملی بود که تامکت را به طور کلی از اف-111 متمایز می ساخت. اف-14 تامکت با دارابودن طولی حدود 20 متر، جنگنده ای در کلاس جنگنده های بزرگ از نظر ابعاد به شمار می آمد. فاصله دو سر بالهای آن، در حالت بسته به 10 متر و در حالت کاملاً باز به حدود 19 متر می رسید. به واسطه به کار بردن سیستم های شناسایی و راداری پیشرفته، وجود دو خلبان برای تکمیل عملیات امری بود کاملاً اجتناب ناپذیر. موتورهای نمونه های اولیه این هواپیما، موتورهای TF-30-P414A ساخت شرکت پرات اند ویتنی بودند که اصلاً یک نمونه ارتقاء یافته از موتورهای هواپیمای اف-111 بود. اما در مدل های بعدی این هواپیما، به دلیل برخی معایب این موتور، مدل F110 جنرال الکتریک جایگزین این نوع موتور شد. از نظر طرح کلی بدنه و سازه، هواپیما ابتداً از یک قسمت دماغه ی متشابه با دیگر هواپیما ها برای جا دادن خلبانان تشکیل می شد. اما علی رغم طراحی های مرسوم با بدنه باریک و موتورها نزدیک به هم، این هواپیما دارای بدنه ای عریض و پهن اما باریک بود و موتورها با فاصله ای غیر معمول، دور از هم و در دو طرف بدنه به طور موازی و در یک ساختار مرکزی شکل گرفته بودند. ترمزهای هوایی اف-14، شامل دو صفحه به شکل بال های پروانه بود که در قسمت انتهایی هواپیما و از بین دو موتور، یکی در سطح بالایی بدنه و یکی در سطح زیرین به ترتیب به سمت بالا و پایین باز می شدند که برای کاهش سرعت اضطراری، بسیار کارا و مفید عمل می کردند. هواپیمای تامکت برای نخستین بار، طرح دو سکان عمودی را برای کنترل هر چه بهتر هواپیما در سرعت های بالا، و همچنین در شرایطی که یکی از موتورها از کار باز می ایستاد، به کار گفت. این طرح، بعد ها در اکثر جنگنده های بعدی ساخت ایالات متحده به جز اف-16 معمول شده و سپس به وسیله خانواده سوخو 27 روسی، تقلید شد.

اسلاید 25: تاریخچه و چگونگی تولد جت فوق پیشرفته تامکت  بر همگان آشکار است که دوران پس از جنگ جهانی دوم، دوران رقابت دو بلوک شرق و غرب و به سخن دیگر، ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق بوده است. در آن زمان که از آن با نام «جنگ سرد» یاد می شود، تمرکز رقابت دو کشور آشکارا بر سر نیروی هوایی و صنعت هواپیمایی بود. در دهه شصت میلادی، ایالات متحده با طراحی و تولید جنگنده قرن، یعنی اف-4 فانتوم، گوی سبقت را از شوروی سابق ربود. فانتوم به جرات یکی از پرآوازه ترین هواپیماهای نظامی بوده که در طول تاریخ هوانوردی نظامی به تولید رسیده است. این هواپیما، برای نیل به هدف های نیروی هوایی ایالات متحده و همچنین حفاظت از ناوهای هواپیمابر آن کشور طراحی شده بود و در دوران جنگ ویتنام، شمار بسیاری از میگ های شوروی سابق را نابود کرد. اسرائیل با بهره گیری از همین هواپیما، حدود 400 فروند از هواپیماهای اعراب را در همان دو روز نخست جنگ ساقط نمود. اف-4، به دلیل ویژگی های منحصر به فردش، از کشورهای هم پیمان آمریکا نیز طرفداران بسیاری داشت و همچنان که می دانیم به کشورهای نسبتاً زیادی نیز فروخته شد. اما آرام آرام، با گسترش و پیشرفت هواپیماهای ساخت شوروی، به تدریج ضعف نسبی فانتوم در برابر تهدید هواپیماهایی چون میگ 25 شوروی بیش از پیش آشکار گردید. در نتیجه، در اواخر دهه 60 میلادی، وزارت دفاع ایالات متحده، پروژه T.F.X را برای ساخت یک جنگنده ناونشین نوین به مناقصه گذاشت. از میان حدود 6.000 طرح پیشنهادی، طرح هواپیمای اف-14 تامکت از سوی شرکت گرومن برگزیده شد و بدین گونه بود که دوران طلایی جنگنده تامکت، آغاز شد.

اسلاید 26: تاریخچه و چگونگی تولد جت فوق پیشرفته تامکت  بر همگان آشکار است که دوران پس از جنگ جهانی دوم، دوران رقابت دو بلوک شرق و غرب و به سخن دیگر، ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق بوده است. در آن زمان که از آن با نام «جنگ سرد» یاد می شود، تمرکز رقابت دو کشور آشکارا بر سر نیروی هوایی و صنعت هواپیمایی بود. در دهه شصت میلادی، ایالات متحده با طراحی و تولید جنگنده قرن، یعنی اف-4 فانتوم، گوی سبقت را از شوروی سابق ربود. فانتوم به جرات یکی از پرآوازه ترین هواپیماهای نظامی بوده که در طول تاریخ هوانوردی نظامی به تولید رسیده است. این هواپیما، برای نیل به هدف های نیروی هوایی ایالات متحده و همچنین حفاظت از ناوهای هواپیمابر آن کشور طراحی شده بود و در دوران جنگ ویتنام، شمار بسیاری از میگ های شوروی سابق را نابود کرد. اسرائیل با بهره گیری از همین هواپیما، حدود 400 فروند از هواپیماهای اعراب را در همان دو روز نخست جنگ ساقط نمود. اف-4، به دلیل ویژگی های منحصر به فردش، از کشورهای هم پیمان آمریکا نیز طرفداران بسیاری داشت و همچنان که می دانیم به کشورهای نسبتاً زیادی نیز فروخته شد. اما آرام آرام، با گسترش و پیشرفت هواپیماهای ساخت شوروی، به تدریج ضعف نسبی فانتوم در برابر تهدید هواپیماهایی چون میگ 25 شوروی بیش از پیش آشکار گردید. در نتیجه، در اواخر دهه 60 میلادی، وزارت دفاع ایالات متحده، پروژه T.F.X را برای ساخت یک جنگنده ناونشین نوین به مناقصه گذاشت. از میان حدود 6.000 طرح پیشنهادی، طرح هواپیمای اف-14 تامکت از سوی شرکت گرومن برگزیده شد و بدین گونه بود که دوران طلایی جنگنده تامکت، آغاز شد.

اسلاید 27: ویژگی های منحصر به فرد تامکتبال های متغیر: همانطور که قبلاً گفته شد، لازم بود اف-14 تامکت هواپیمایی باشد با قابلیت برخاست و فرود در سرعت های بسیار پایین؛ و این ویژگی برای تسهیل عملیات از روی ناوهای هواپیمابر مورد نظر بود. نتایج تحقیقات شرکت گرومن، به جایی رسید که معلوم شد هواپیمای تامکت، باید هواپیمایی با بال های متغیر باشد تا بتواند به خوبی با سرعت های نسبتاً کم تیک آف نموده و سپس بتواند با همین پیکربندی، در سرعت های بالا نیز کروز کرده و مشکلی برای پرواز مافوق صوت هم نداشته باشد. بال های متغیر هواپیمای اف-14، با نهایت دقت و ظرافت طراحی شده و نتیجتاً، آزمایش ها بر روی این بال ها، حکایت از کارایی فوق العاده و بی نقص این نوع بال ها داشت. بال های تامکت، با قابلیت تغییر زاویه از 20 درجه در حالت کاملاً باز تا 68 درجه تا حالت کاملاً بسته طراحی شد. کارشناسان شرکت گرومن، اهرمی را در کابین خلبان تعبیه کردند که بدان وسیله، خلبان می توانست بال های هواپیمایش را تا 75 درجه برای جاگیری کمتر روی عرشه ناوهای هواپیمابر ببندد. در سرعت های پایین، بال ها تماماً گسترده شده و با کمک فلپ ها، بیشترین نیروی برا را برای برخاست فراهم می کردند. به تدریج با افزایش سرعت، بال ها برای افزایش عدد ماخ بحرانی، به سمت عقب مایل شده و از تولید نیروی پسای اضافی جلوگیری می نمایند. تمام عملیات تغییر زاویه بال ها بدون دخالت خلبان و تنها به وسیله یک کامپیوتر درونی ویژه کنترل می شود. ناگفته نماند، سیستم بال های متغیر به دلیل طراحی ویژه سامانه ی بسیار گران قیمتی است و در هواپیماهای جنگنده ی بعدی ایالات متحده، به کار گرفته نشد.

اسلاید 28: اف-14 تامکت، در خدمت نیروی هوایی ایراندر همان سال های آغازین تولید هواپیمای تامکت، جت فوق پیشرفته ای که به دلیل پیچیدگی آن به «کامپیوتر پرنده» مشهور شده بود، کشورهای زیادی از جمله اسرائیل، یعنی هم پیمان نزدیک آمریکا خواستار دریافت این عقاب تیز پرواز حتی در برابر پرداخت بهای گزاف شدند، اما ایالات متحده این هواپیما را به هیچ یک از کشورهای خواهان در آن زمان نفروخت. در آن سال ها، در طی سفر ریچارد نیکسون رییس جمهور وقت آمریکا به ایران، حکومت آن زمان ایران در خواست خرید هواپیمای پیشرفته ای را برای دفع خطر های احتمالی از سوی میگ های 25 شوروی که آزادانه بر فراز ایران پرواز می کردند، به وی تقدیم کرد. نیکسون، هواپیماهای اف-15 ایگل و اف-14 تامکت را پیشنهاد داد، که نهایتاً تامکت به عنوان هواپیمای خریداری شده انتخاب گردید. گفته می شود که در آن زمان، به دلیل پیچیدگی و هزینه زیاد طرح تامکت، شرکت گرومن با تولید هفت پیش نمونه تامکت برای نیروی دریایی ایالات متحده، در شرف ورشکستگی قرار گرفته بود. اما وام چند میلیون دلاری حکومت آن زمان ایران به این شرکت برای تولید 10 فروند تامکت برای نیروی هوایی ایران، گرومن را از ورطه نابودی اقتصادی بیرون کشانید. جالب است بدانید که هم زمان با سفارش ایران، کشور عربستان هم درخواست کرده بود به جای هواپیمای اف-15، هواپیماهای اف-14 در مقابل بهای بیشتر به آنان تحویل داده شود، اما ایالات متحده اظهار داشته بود که :«اف-14 تامکت هنوز برای خلبانان عرب زود است.» این گفته، نشان دهنده مهارت، تجربه و سابقه زیاد خلبانان ایرانی داشت که برای پرواز با پرنده 40 میلیون دلاری انتخاب شده بودند.از هشتاد فروند هواپیمای سفارشی اف-14 تامکت A، تا زمان وقوع انقلاب شکوهمند اسلامی، به دلیل قطع روابط سیاسی با آمریکا، تعداد 79 فروند آن ها به همراه 245 فروند موشک فینیکس تحویل ایران شد که نخستین فروند آن ها با رنگ آمیزی خاص بدنه، در تاریخ بیستم بهمن ماه سال 1354 در فرودگاه مهرآباد به زمین نشسته و طی مراسمی، تحویل ناوگان نیروی هوایی ایران شد. در طی سال های جنگ تحمیلی، هواپیماهای فوق پیشرفته تامکت به همراه فانتوم های ایران، خسارات جبران ناپذیری را به نیروی هوایی عراق وارد آوردند که اگر تقویت بعدی عراق بعثی توسط غرب صورت نمی گرفت، نیروی هوایی عراق در ابتدا به طور کلی نابود و تقریباً فلج گشته بود. در زمان جنگ، تبلیغات گسترده ای در مورد اینکه تامکت های ایرانی به دلیل کمبود قطعات یدکی قادر به پرواز نیستند و حتی اگر بتوانند پرواز هم بکنند، هیچ گاه قادر نیستند که جنگنده های عراق را نابود سازند.آینده جنگنده موفق اف-14 تامکتدر نیروی دریایی آمریکا، قرار بر این است که تامکت افسانه ای، در مدل های کنونی حداکثر تا سال 2008 میلادی بازنشسته و به موزه های هوایی سپرده شود و برنامه ها بر این اساس است که جای خالی این جنگنده نیز به وسیله جنگنده F/A-18 Super Hornet تا حدودی پر شود. البته طرح هایی نیز مبنی بر ارتقاء نمونه های فعلی و جوان تامکت مانند مدل D به نام پروژه سوپرتامکت در دست بررسی است که البته موفقیت این طرح نیز چندان دور از انتظار نیست.

اسلاید 29: دیگرمشخصات نیروگاه: * دو تا موتور پرات اند ویتنی TF30-P-412A * بیشترین رانش موتور( با پس سوز): KN93 * ظرفیت مخازن سوخت داخلی: 9029 لیتر * قادر به حمل دو مخزن سوخت رها كردنی 1011 لیتری ابعاد: * دهانه بال: 19.54 متر تا 10.15 متر * طول: 19.10 متر * ارتفاع: 4.88 متر وزن ها: * بیشترین بار جنگی: 6577 كیلو گرم * بیشترین وزن برخاستن: 33724 كیلو گرم * وزن فرود: 23510 كیلو گرم عملكرد پروازی: * بیشترین سرعت افقی(در ارتفاع پایین): 1.2 ماخ * بیشترین سرعت كروز: 1019-741 كیلو متر بر ساعت * بیشترین نرخ صعود: 9140 متر بر دقیقه * كمترین مسافت برخاستن: 430 متر * كمترین مسافت فرود: 884 متر * سقف پروازی: 15240 متر * برد (با سوخت بیرونی): 3220 كیلومتر تسلیحات: * یك قبضه توپ هوایی 20میایمتری با 675 گلوله * 4 فروند موشك اسپارو یا 4 فروند موشك فونیكس در زیر بدنه * یك پایه تقب تسلیحات در زیر قسمت ثابت هر بال با امكان نصب 4 تاسایدویندر یا 2 تا اسپارو، و یا 2 فروند فونیكس اضافی با 2 فرمند سایدویندر مجهز به سیستم های جنگ الكترونیك و پخش كننده های پوشالمینیوم و شعله نما

اسلاید 30: F14عکس های دیدنی و زیبا از هواپیمای جنگنده ی بسیار زیبایF14

اسلاید 31:

اسلاید 32:

اسلاید 33:

اسلاید 34:

اسلاید 35:

اسلاید 36:

اسلاید 37:

اسلاید 38:

اسلاید 39:

اسلاید 40:

اسلاید 41:

اسلاید 42:

اسلاید 43:

اسلاید 44:

اسلاید 45:

اسلاید 46:

اسلاید 47:

اسلاید 48:

اسلاید 49:

اسلاید 50:

اسلاید 51:

اسلاید 52:

اسلاید 53:

اسلاید 54:

اسلاید 55:

اسلاید 56:

اسلاید 57:

اسلاید 58:

اسلاید 59:

اسلاید 60:

اسلاید 61:

اسلاید 62:

اسلاید 63:

اسلاید 64:

اسلاید 65:

اسلاید 66:

اسلاید 67:

اسلاید 68:

اسلاید 69: به امید موفقیت ایران و ساخت موشک ها و نیرو های دفاعی جدید و برتر