اعتبارات تجاری – Trade Credits
اسلاید 1: اعتبارات تجاریTrade CreditsMGTools.ir
اسلاید 2: عنواناعتبارات تجارینوعابزارمراحل استفادهتجزیه و تحلیل / طراحی / اجرا موضوعمالی و سرمایه گذاریسطحسازمانیپیچیدگیمتوسط
اسلاید 3: اکثر فروش‌هائى که بين شرکت‌ها انجام مى‌شود براساس اعتبارات تجارى صورت مى‌گيرد. معمولاً اين نوع اعتبارات بدون وثيقه هستند، بهره به آنها تعلق نمى‌گيرد و به خريدار فرصت ۹۰ روزه مى‌دهند که بدهى خود را پرداخت کند . شرایط اعتبارات تجاری زمانى‌که تصميم گرفته مى‌شود تا به شرکتى کالاهائى به‌صورت نسيه فروخته شود، بايد شرايط اعتبارى خاصى آن مشترى را تعيين کرد. معمولاً مدت زمان اعتبار (چند روزى که به مشترى فرصت داده مى‌شود تا بدهى خود را بپرازد) براساس رويه رايج در آن صنعت و با توجه به‌نحوهٔ عملکرد رقباى تجارى تعيين مى‌گردد. در هر حال، شرکت بايد براى هر مشترى حداکثر سقف اعتبارى را تعيين کند. معمولاً ميزان، حدود و درجه اعتبارى يک مشترى جديد با توجه به وضع مالى وى تعيين مى‌گردد. مى‌توان حداکثر ميزان اعتبار يک مشترى جديد را برابر با ۵ درصد سرمايه در گردش وى يا ۱۰ درصد قدرت مالى آن شرکت در نظر گرفت. براى مثال، اگر درجه اعتبارى مشترى دی دی 1 باشد، بالاترين ميزان اعتبار وى ۳،۵۰۰،۰۰۰ ريال تعيين خواهد شد يعنى (۳۵،۰۰۰،۰۰۰) (۰/۱). روش ديگر اين است که بدون مطالعه دقيق وضع مالى شرکت‌ها ميزان مشخصى را براى همه متقاضيان در نظر گرفت. مثلاً يک عمده‌فروشى بالاترين ميزان اعتبار شرکت‌هاى متقاضى را برابر با ۱۰ درصد قدرت مالى آنها با ۳۰،۰۰۰،۰۰۰ ريال، هرکدام که کمتر است، در نظر مى‌گيرد. اگر يک شرکت خرده‌فروشى بيش از ۳۰،۰۰۰،۰۰۰ ريال اعتبار بخواهد بايد مدارک لازم جهت تحقيق و بررسى بيشتر به شرکت عمده‌فروشى ارائه دهد. معمولاً ميزان اعتبارى که براى اين نوع مشتريان در نظر گرفته مى‌شود، بايد به تصويب معاونت مالى شرکت برسد. تجزيه و تحليل اعتبار شرکت پس از تجزيه و تحليل وضع مالى مشترى و تاريخچه تجارى وى در خصوص دادن اعتبار به او يا افزايش و کاهش سقف اعتبار به وي، تصميم مى‌گيرد. در اين‌گونه موارد مى‌توان از منابع زير کسب اطلاع کرد: مستقيماً از مشتري، از بانک‌هاى تجارى (که طرف حساب مشتريان هستند) يا از سازمان‌هائى که درجه اعتبار شرکت‌ها را تعيين مى‌کنند. براى مثال، مى‌توان صورت‌هاى مالى حسابرسى‌شده يک مشترى را تجزيه و تحليل کرد. بانک تجارى‌اى که مشترى با آن کار مى‌کند مرجع خوبى براى کسب اطلاعات در زمينه وضع اعتبارى مشترى است و مى‌تواند اطلاعاتى در خصوص وضع بدهى و سپرده‌هاى وى به شرکت بدهد. سازمان‌هاى تعيين‌کننده اعتبار اشخاص معمولاً اطلاعات زيادى در مورد وضعيت اعتبارى اشخاص حقوقى و سوابق پرداخت تعهدات، قدرت مالى و اطلاعات تاريخى در مورد شرکت و مديران آن تهيه و عرضه مى‌کنند. نداشتن درجه اعتبار درجه اعتبارى شرکتى با علامت (ـ) نشان داده شود، نبايد چنين تفسير کرد که به آن شرکت نبايد اعتبار داده شود. وجود اين علامت بيانگر اين واقعيت است که هنوز درجه اعتبار آن شرکت به‌دست نيامده است و اينکه بايد اطلاعات بيشترى در اين زمينه به‌دست آيد تا بتوان نسبت به تعيين درجه اعتبار شرکت مزبور اقدام کرد. نحوه تعيين درجه اعتبار شرکت‌ها جدول اصولی که دان و برادستریت برای تعیین اعتباری شرکت به‌کار می‌برد. برخى از شرکت‌ها براى تعيين درجه اعتبار مشتريان خود از سيستم‌هاى کامپيوترى استفاده مى‌کنند و اين سيستم‌ها براى پاسخگوئى به دو سؤال طراحى شده‌اند: اول، آيا بايد به شرکت متقاضى اعتبار داد يا خير؟ دوم، حدود اعتبار يک شرکت چقدر بايد باشد؟ شرکت‌ها عموماً از شرکت متقاضى مى‌خواهند تا صورت‌هاى مالى و نسبت‌هاى ذى‌ربط را تحويل دهد، مثلاً قدمت شرکت و اينکه در طى پنج سال گذشته در چه سال‌هائى سودآور بوده است را مشخص کند. درجه اعتبارى که سازمان‌ها يا نهادهاى متخصص تهيه مى‌کنند و نمونهٔ آن در جدول A آمده است به اين اطلاعات اضافه و سپس کل اين اطلاعات به يک برنامه کامپيوترى داده مى‌شود.
اسلاید 4: اين برنامه نسبت‌هاى مالى را تجزيه و تحليل مى‌کند (بدان‌گونه که در مبحث تجزيه و تحليل صورت‌هاى تشريح شد). پس از آن با توجه به نتيجه‌اى که از اين برنامه کامپيوترى به‌دست مى‌آيد، نمرهٔ خاصى به آن شرکت داده مى‌شود. اگر شرکت داراى قدرت نقدينگى بالا و نسبت‌هاى سودآورى زياد و نسبت بدهى کم باشد، به آن نمره بالائى داده خواهد شد و اگر مقادير متعلق به نسبت‌هاى فوق نامطلوب باشد، به آن نمره کمى داده خواهد شد در مواردى براى تعيين درجه اعتبار خاص اين شرکت‌ها، نسبت‌هاى متعلق به متوسط صنعت هم در برنامه کامپيوترى گنجانده مى‌شود. اگر شرکت متقاضى اعتبار بتواند در سيستم محاسباتى مربوط به تعيين درجه اعتبار نمره بالائى بگيرد و داراى اعتبار بالائى باشد، نوعاً از نظر ريسک داراى درجهٔ A خواهد شد و مى‌تواند از بالاترين حد اعتبار شرکت فروشنده استفاده کند. اما اگر درجه اعتبارى‌اى که شرکت متقاضى از شرکت فروشنده به‌دست مى‌آورد عالى نباشد و مؤسسه دان و برادستريت به آن شرکت درجه خوب داده باشد، از نظر ريسک در زمره گروه Bقرار خواهد گرفت و شرايط اعتبارى محدودترى براى آن قائل خواهد شد. برخى از شرکت‌ها متقاضيان اعتبار و خريداران نسيه خود را به چهار دسته تقسيم کرده‌اند. اگر شرکتى از نظر درجه اعتبار در رده آخر قرار گيرد نمى‌تواند هيچ‌گونه اعتبارى بگيرد و بايد تمام وجه کالاهاى خريدارى‌شده را به‌صورت نقد و در زمان تحويل جنس پرداخت کند. استفاده از برنامه‌هاى کامپيوترى براى تعيين درجه اعتبارى شرکت‌ها اين مزيت را دارد که بسيار سريع و به‌طور يکنواخت صورت مى‌گيرد، ولى همواره اين خطر وجود دارد که کليه اقدامات براساس اعداد و ارقام و مقادير کمّى صورت گيرد و متغيرهاى بسيار مهم کيفى ناديده انگاشته شود و به هيچ وجه به حساب نيايد. براى مثال، امکان دارد که تغيير مديريت يک شرکت اين نويد را بدهد که آن شرکت به زودى در زمره خريداران خوش‌حساب قرار خواهد گرفت، ولى در سيستم محاسباتى کامپيوترى اين عامل به حساب نخواهد آمد، سيستم‌هاى کامپيوترى براى تعيين درجه اعتبارى شرکت‌ها ابزار بسيار ارزشمندى است، ولى نبايد اين ابزار جايگزين قضاوت‌ها و داورى‌هاى مديريت گردد؛ به بيانى ديگر، تصميم‌هاى نهائى را بايد مديريت شرکت بگيرد و نه کامپيوتر. استراتژى‌هاى اعتبارات تجارى استراتژى اعتبار تجارى شرکت با توجه به دو عامل زير تعيين مى‌شود: ۱. اعطاء اعتبار به مشتريان به‌منظور افزايش فروش و ۲. تعيين شرايط اعتبارى مشابه آنچه شرکت‌هاى رقيب به خريداران مى‌دهند. مديرمالى محافظه‌کار احياناً از مشتريان خود مى‌خواهد که اول بدهى‌هاى قبلى خود را تسويه‌حساب کنند تا بتوانند مجدداً جنسى را نسيه بخرند. همچنين در يک استراتژى محافظه‌کارانه فقط به مشتريانى اعتبار داده مى‌شود که داراى سوابق بسيار خوبى در جاهاى ديگر باشند و از اين نظر داراى درجه اعتبارى بسيار بالائى باشند. مشتريان و خريداران معمولى نمى‌توانند از اين شرکت‌ها اعتبارات زيادى بگيرند. سيستم کنترل حساب‌هاى دريافتنى شرکت به‌گونه‌اى است که آنها را به‌صورت هفتگى کنترل مى‌کند و به کسانى‌که داراى ديرکرد هستند اخطار مى‌دهد. از جمله آثار سياست محافظه‌کارانه اين است که احتمال سوخت شدن مطالبات به حداقل ممکن مى‌رسد و به همه مشتريان اخطار مى‌گردد که عدم پرداخت مطالبات در موعد مقرر، باعث قطع شدن اعتبارات آنها خواهد شد. ولى در پيش گرفتن چنين سياستى نه تنها موجب کاهش فروش مى‌شود، بلکه مشتريان قديمى شرکت را فرارى مى‌دهد و آنان را به‌سوى شرکت‌هاى رقيب سوق مى‌دهد. آن دسته از مديران مالى که داراى نوعى سياست جسورانه هستند، به مشتريانى اعتبار مى‌دهند که شناخت کاملى از آنها ندارند.
اسلاید 5: زمانى‌که شرکت جديدى وارد بازار مى‌شود و از عرضه‌کنندگان کالا تقاضاى خريد نسيه مى‌کند، اين عرضه‌کنندگان با شرايط ناشناخته‌اى مواجه مى‌شوند؛ چون امکان دارد کار اين شرکت رونق بگيرد و به‌صورت يکى از مشتريان مهم آنها درآيد و اگر در بدو امر نسبت به اولين درخواست آن جواب منفى بدهند و حساب اعتبارى براى او باز نکنند، مقدار زيادى فروش و سود آينده را از دست خواهند داد. مديرانى که داراى نوعى سياست جسورانه هستند در صدد برمى‌آيند تا نسبت به درخواست‌هاى مشتريان قديمى (در مورد افزايش ميزان اعتبار) پاسخ مثبت بدهند تا بدين‌وسيله ميزان فروش و سود شرکت را افزايش دهند. يکى از اقدامات جسورانه در اين رابطه اين است که در مقايسه با رقباى خود، اعتبار بيشترى به مشتريان بدهيم، ولى اگر اين شرکت در يک بازار نيمه‌انحصارى که تعداد رقبا محدود است فعاليت مى‌کند، احتمال دارد که رقبا مقابله به مثل کنند و در نتيجه، اجراء چنين سياستى ممکن است نه تنها منجربه افزايش فروش نگردد، بلکه حجم مطالبات سوخت‌شده را افزايش دهد.
اسلاید 6: ابزارهای مرتبطمدیر ارشد مالی Chief Financial Officer بازده سرمایه تعدیل‌شده نسبت به ریسک RAROC Risk-Adjusted Return on Capital معادله اساسی حسابداری Accounting Equation مزایا۱) ارزش افزوده اقتصادی رابطه نزدیکی با خالص ارزش فعلی NPV) )دارد. ۲) ارزش افزوده اقتصادی مدیران ارشد شرکت را نسبت به معیاری که بیشتر تحت کنترل آنها است، پاسخگو می‌کند. ۳) ارزش افزوده اقتصادی از طریق همه تصمیماتی که مدیران شرکت‌های اتخاذ می‌کنند تحت‌تأثیر واقع می‌شود. ۴) ارزش افزوده اقتصادی معیار مناسبی جهت تعیین پاداش مدیران می‌باشد. ۵) ارزش افزوده اقتصادی با ارزش بازار شرکت در ارتباط است. ۶) ارزش افزوده اقتصادی به‌عنوان یک معیار عملکرد اقتصادی با معیارهای دیگری همچون ارزش افزوده نقدی سرمایه‌گذاری ، ارزش افزوده سهامداران و بازده جریان نقدی روی سرمایه‌گذاری سازگار است. ۷) ارزش افزوده اقتصادی به‌عنوان معیار داخلی سنجش عملکرد موفقیت شرکت در افزودن ارزش به سرمایه‌گذاری سهامدارانش را به بهترین نحو نشان می‌دهد. ۸) ارزش افزوده اقتصادی نشان می‌دهد که ارزش شرکت مستقیماً به عملکرد مدیریت بستگی دارد. ۹) ارزش افزوده اقتصادی می‌تواند مبنائی برای تعیین اهداف سرمایه‌گذاری در پروژه‌ها قرار گیرد. ۱۰) ارزش افزوده اقتصادی به‌عنوان معیار اندازه‌گیری عملکرد کمتر در معرض تعریف‌های حسابداری قرار دارد.معایبـ معایب ارزش افزوده اقتصادی EVA)) : 1)محاسبه ارزش افزوده اقتصادی شامل محاسبه نرخ بازده و نرخ هزینه سرمایه می‌باشد که مشکل است. ۲) ارزش افزوده اقتصادی معمولاً براساس ارقام تاریخی محاسبه می‌شود. ۳) گاهی اوقات تجزیه و تحلیل ارزش افزوده اقتصادی غیرعملی است مثلاً برای شرکت‌هائی که تازه راه‌اندازی شده‌اند یا برای شرکت‌های سرمایه‌گذاری، تجزیه و تحلیل ارزش افزوده اقتصادیEVA) )مناسب نیست.کاربردهاارزش افزوده اقتصادی می‌تواند معیار مناسبی برای سنجش موارد زیر باشد : هدفگذاری، ارزیابی عملکردها، تعیین پاداش ها، برقراری ارتباط با سرمایه‌گذار، بودجه‌بندی سرمایه‌ای ارزشگذاری
اسلاید 7: زماننیروی کاردانشهزینهمنابع مورد نیاز
اسلاید 8: MGTools.irبرای کسب اطلاعات بیشتر به وب‌سایت ام‌جی‌تولز مراجعه نمایید...
نقد و بررسی ها
هیچ نظری برای این پاورپوینت نوشته نشده است.